عبارات موصولی(Relative clauses)

6 آذر 1399
ارسال شده توسط
آموزش زبان
عبارات موصولی

عبارات موصولی (جمله‌واره‌های موصولی) بخش‌های غیرضروری یک جمله هستند. ممکن است این عبارات به معنای جمله بیافزایند، اما اگر از جمله حذف شوند، جمله اصلی هنوز از لحاظ گرامری صحیح خواهد بود. عبارات موصولی در زبان انگلیسی به دو دسته اصلی تعریف‌کننده (defining)  و غیرتعریف‌کننده (Non-defining) تقسیم می‌شوند. تشخیص این دو نوع عبارات موصولی از یکدیگر مهم است چراکه بر انتخاب ضمیر موصولی اثر می‌گذارد.

عبارات موصولی تعریف‌کننده (Defining relative clauses)

همانطور که ازاسم آن نیز برمی‌آید، عبارات موصولی تعریف کننده حاوی اطلاعات ضروری هستند که برای تعریف یا تشخیص شخص یا چیزی که درمورد آن صحبت می‌کنیم، به آن‌ نیاز داریم. این جمله را درنظر بگیریید: Dogs that like cats are very unusual. از این جمله متوجه می‌شویم که سگ‌های زیادی در دنیا وجود دارند، اما ما درمورد آن دسته از سگ‌هایی صحبت می‌کنیم که گربه‌ها را دوست دارند. عبارت موصولی تعریف کننده (that like cats) این اطلاعات را به ما می‌دهد. اگر عبارت موصولی را از این جمله حذف کنیم، جمله هنوز از نظر گرامری صحیح خواهد بود، اما معنی آن تغییر زیادی خواهد کرد.

عبارت‌های موصولی از یک ضمیر موصولی(…,that,who,which) که بعضی اوقات می‌توان آن‌ها را حذف کرد، یک فعل و اجزاء اختیاری دیگر مانند فاعل یا مفعول تشکیل می‌شوند. عبارات موصولی تعریف‌کننده با استفاده از کاما از جمله اصلی جدا نمی‌شود. از کاما یا پرانتز برای جداکردن عبارات موصولی غیرتعریف‌کننده از بقیه جمله استفاده می‌شود.

Examples
  • Children who hate chocolate are uncommon.
  • They live in a house whose roof is full of holes.
  • An elephant is an animal that lives in hot countries.
  • Let’s go to a country where the sun always shines.
  • The reason why I came here today is not important.

ضمایر موصولی

ضمایر موصولی زیر در عبارات موصولی تعریف‌کننده مورد استفاده قرار می‌گیرند. این ضمایر در ابتدای عبارت موصولی قرار گرفته و به اسمی که در ابتدای جمله بیان شده است اشاره می‌کنند.

Person Thing Place Time Reason
Subject who/that which/that
Object who/whom/that which/that where when why
Possessive whose whose

استفاده از ‘that’ در انگلیسی محاوره‌ای

در انگلیسی محاوره‌ای، معمولا بجای ضمایر who, whom و Which ، از “that” استفاده می‌کنند. ضمیر whom خیلی رسمی است و فقط در نوشتار به‌کار می‌رود. می‌توانید بجای Whom  از that یا Who  استفاده کرده ویا درکل ضمیر را حذف کنید. در مثال‌های زیر عبارت‌های موصولی به شکل رایجی که مورد استفاده قرار می‌گیرند آورده شده و پررنگ شده‌اند. ضمایر موصولی هم که در حالت‌های رسمی‌تر می‌توانند جایگزین that شوند در داخل پرانتز قرار گرفته‌اند.

Examples
  • The dish that I ordered was delicious. (which)
  • The man that came with her has already left. (who)
  • The doctor that I was hoping to see wasn’t on duty. (whom)

حذف کردن یا نکردن ضمایر موصولی

تنها زمانی می‌توان ضمیر موصولی را حذف کرد که مفعول عبارت موصولی باشد. اگر ضمیر موصولی، فاعل عبارت موصولی باشد، نمی‌توان آن را حذف کرد. معمولا اگر ضمیر موصولی، مفعول عبارت موصولی باشد، بعد از آن یک فاعل به‌همراه فعل می‌آید. به جدول زیر نگاه کنید. در جمله اول ضمیر موصولی را نمی‌توان حذف کرد چون فاعل عبارت موصولی است(the woman spoke). در جمله دوم ضمیر موصولی را می‌توان حذف کرد چون “the woman” مفعول فعل “loved” است.

Noun, subject of the main clause +relative pronoun +verb + rest of relative clause +verb + rest of main clause
The woman that spoke at the meeting was very knowledgeable.
The woman (that) the man loved was living in New York.

استفاده‌های دیگر از “that”

معمولا هنگامی که در جمله کلماتی مانند something, anything, everything, nothing, all و یا صفت عالی داشته باشیم، از “that” در عبارات موصولی استفاده می‌کنیم. کماکان اگر that فاعل عبارت موصولی نباشد، می‌توان آن را حذف کرد.

Examples
  • There’s something (that) you should know.
  • It was the best film (that) I’ve ever seen.
  • Do you have anything that will help my throat?
  • Everything (that) you say seems silly to me.
  • Nothing (that) anyone does can replace my lost bag.
  • I’m sorry, but that is all (that) I saw.

عبارات موصولی غیر تعریف‌کننده (Non-defining clauses)

از نام  عبارات موصولی غیر تعریف‌کننده نیز پیداست که این دسته از عبارت‌های موصولی، اطلاعات بیشتری راجع‌به شخص یا چیزی که درمورد آن صحبت می‌کنیم به ما می‌دهند، اما این اطلاعات در تعریف و تشخیص موضوع مورد نظر به ما کمکی نمی‌کنند. به عنوان مثال این جمله را درنظر بگیرید: Gorillas, which are large and originate in Africa, can sometimes be found in zoos . در این جمله راجع‌به همه گوریل‌ها صحبت می‌کنیم و نه بعضی از آن‌ها. اطلاعاتی که در عبارت موصولی آمده، چیز بیشتر و اضافه‌تری درمورد کل گوریل‌ها به ما می‌گوید و یک گروه خاص از گوریل‌ها یا یک گوریل خاص را مشخص نمی‌کند. اگر عبارت موصولی غیر تعریف‌کننده را از جمله حذف کنیم، جمله از نظر گرامری صحیح خواهد ماند و معنای آن نیز تغییری نخواهد کرد، فقط جزئیات کمتری خواهیم داشت.

این دسته از عبارات موصولی از یک ضمیر موصولی، یک فعل و یک جزء اختیاری دیگر مانند فاعل یا مفعول تشکیل می‌شوند. همواره از کاما یا پرانتز برای جداکردن عبارت موصولی غیر تعریف‌کننده از سایر اجزای جمله استفاده می‌شود.

Examples
  • John’s mother, who lives in Scotland, has 6 grandchildren.
  • My friend John, who went to the same school as me, has just written a best-selling novel.
  • My grandmother, who is dead now, came from the North of England.
  • We stopped at the museum, which we had never visited before.
  • I’ve just come back from London, where John lives..
  • Yesterday I met a woman named Susan, whose husband works in London.

ضمایر موصولی

ضمایر موصولی زیر برای عبارات موصولی غیر تعریف‌کننده بکار می‌رود. این ضمایر در ابتدای عبارت موصولی قرار گرفته و به اسمی که در ابتدای جمله بیان شده است اشاره می‌کنند.

 

Person Thing Place
Subject who which
Object who/whom which where
Possessive whose

تفاوت عبارات موصولی تعریف‌کننده و غیر تعریف‌کننده(Defining vs. Non-Defining relative clauses)

  • در عبارات موصولی تعریف‌کننده، ضمایر موصولی who, whom و Which معمولا  در محاورات با that جایگزین می‌شوند. در غیر تعریف‌کننده‌ها نمی‌توانید این کار را انجام دهید.
  • در عبارات موصولی غیرتعریف‌کننده، نمی‌توانید مانند تعریف‌کننده‌ها، ضمایر موصولی را درجمله نیاورید و حذف کنید، حتی اگر مفعول جمله باشند.
  • تفاوت نهایی هم این است که عبارات موصولی غیر تعریف‌کننده همواره در جمله با کاما از سایر اجزای جمله جدا می‌شوند، اما در تعریف‌کننده‌ها این‌گونه نیست و هیچ علائم نگارشی نمی‌گیرند.
Examples
  • He gave me the letter, which was in a blue envelope. (non-defining clause: There was only one letter, it happened to be blue. You must use which)
  • He gave me the letter which/that was in a blue envelope. (defining clause: There were several letters of different colors and he gave me the blue one. Which may be replaced by that. The commas are removed.)
  • He gave me the letter, which I read immediately. (non-defining clause: There was only one letter. which is the object of read, but it still must be included in the sentence.)
  • Stratford-on-Avon, which many people have written about, is Shakespeare’s birthplace. (Any preposition that appears is normally placed at the end of the clause.)
  • Stratford-on-Avon, about which many people have written, is Shakespeare’s birthplace. (In formal written English, you can also put the preposition before the pronoun.)

کلمات معرفی‌گر عبارات موصولی غیر تعریف‌کننده

یک عبارت موصولی غیر تعریف‌کننده را می‌توان با کلمات معرفی‌گر زیر آغاز کرد: all of/many of ,….. + relative pronoun

Person Thing
all of, any of, some of, a few of, both of, each of, either of, half of, many of, most of, much of, none of, one of, two of, etc. whom which
Examples
  • There were a lot of people at the party, many of whom I had known for years.
  • There are 14 girls in my class, a few of whom are my friends.
  • He was carrying his belongings, many of which were broken.
  • He had thousands of books, most of which he had read.
  • He picked up a handful of stones, one of which was sharp.

استفاده از “which” برای اشاره به کل یک عبارت

کلمه which در ابتدای یک عبارت موصولی غیر تعریف‌کننده، می‌تواند به کل اطلاعاتی که قبل از آن در جمله آمده است اشاره کند و نه تنها به یک کلمه.

Examples
  • Chris did really well in his exams, which is quite a surprise.
  • My friends were all hiding in my apartment, which isn’t what I’d expected.
  • She’s studying to become a doctor, which is difficult.

حروف اضافه در عبارات موصولی

معمولا در عبارات موصولی حروف اضافه وجود دارد و ضمیر موصولی، مفعول آن حرف اضافه محسوب می‌شود. در انگلیسی محاوره‌ای، اکثر اوقات حرف اضافه در انتهای عبارات موصولی قرار می‌گیرد و ضمیر موضولی نیز ممکن است بیاید یا حذف شود. در انگلیسی رسمی، حرف اضافه قبل از ضمیر موصولی قرار می‌گیرد و ضمیر موصولی را نیز نمی‌توان حذف کرد. در مثال‌های زیر ضمایری که در پرانتز گذاشته شده‌اند را می‌توان حذف کرد.

Examples
Everyday English Formal English
Is that the man (who) she arrived with? Is that the man with whom she arrived?
Does he know the girl (that) John is talking to? Does he know the girl to whom John is talking?
The person (who) he is negotiating with is the Chairman of a large company. The person with whom he is negotiating is the Chairman of a large company.
It is a club (which) many important people belong to. It is a club to which many important people belong.
He liked the people (that) he lived with. He liked the people with whom he lived.
The tree (that) they had their picnic under was the largest and oldest in the park. The tree under which they had their picnic was the largest and oldest in the park.
It was the river (that) the children preferred to swim in. It was the river in which the children preferred to swim.
The jungle (that) the tribe lived in was full of strange and unusual animals. The jungle in which the tribe lived was full of strange and unusual animals.

دیدگاهتان را بنویسید